نسیمِ صبحگاهی در خیابانهای پاریس، همواره یادآور خاطرات خوش گذشته بود. آن روزها، هر گامی که بر سنگفرشهای قدیمی میگذاشتم، حیف بود از بوی دلانگیز عطرهای دنیای مدرن بیخبر بمانم. یکی از این همراهانِ مغناطیسی و بیبدیل، عطر گود وایبز اورلوو پاریس بود. عطری که نخستین بار در سال ۲۰۲۰ وارد دنیای عطر و ادکلن شد.
چنانچه از نامش پیداست، گود وایبز فضایی پر از انرژیهای مثبت دارد. این عطر توسط نابغهای به نام ناتالی گراسیا-ستو خلق شد. همان لحظهای که این عطر به پوست من رسید، ترکیبی از نتهای ترش نارنج، شکوفهی پرتقال و پرتقال خونی، مرا به باغی پر از مرکبات برد. همراه با تلألؤ ترنج و نارنگی زرد، روز من نورانیتر شد.
به تدریج، دلرباییهای میانی به سیمای عطری اضافه شد. با عبور از بوی ریحان تازه، کاسی و نرگس، رایحهای سبز و گیاهی به همکلامی با ریشه زنبق و زنجبیل پرداخت. این نتهای میانی، همان حس جادوییِ رایج پاریس را تداعی کرد.
اما پایهی این عطر با نتهای چوبی و گرم خود میدرخشید. وتیور اهل هائیتی، دانه تونکا، عنبر و سدر، همزمان حس طبیعت و گرمای زمین را به انسان القا میکرد. عطر گود وایبز اورلوو پاریس ارمغان دهندهی اعتماد به نفس خاصی بود که مرا بر آن داشت تا با سر بلندی در هر مجلسی حضور یابم.
این شاهکار درونی، همچون یاقوتی از جنس یشم بود که درونش برکتی از انرژیهای مثبت نهفته است. هرچند این عطر نمیتواند برای همه دوستداشتنی باشد، اما برای من، گذری به دنیای زیبا بود، دنیایی که بارها مرا به یاد جادوی خیابانهای پاریس میانداخت. عطری که در هر فصلی و هر روزی، هویت و حس خاصی را به ارمغان میآورد.
عالی
خوب
معمولی
بد
افتضاح
دارمش
قبلاً داشتمش
میخوامش
زمستان
بهار
تابستان
پاییز
روز
شب
خیلی ضعیف
ضعیف
متوسط
قوی
خیلی قوی
ضعیف
متوسط
قوی
بسیار قوی