آلبالو (فارسی شرقی:آلوبالو) با نام علمی Prunus cerasus نام درخت و میوه ای است که بومی جنوب غرب آسیا و اروپا می باشد. میوه آن ترش مزه و سرخ رنگ است. بلندی درخت آن ۳ تا ۱۰ متر است. گونه ای از جنس Prunus و متعلق به خانواده ی گلسرخیان است. این گیاه، بومی کوه های قفقاز است و احتمال دارد بذر آن را پرندگان به دیگر نقاط دنیا از جمله اروپا بردند. برخی هم اعتقاد دارند، این میوه بومی مناطقی در شرق اروپا است. پایه های بذری نوع گیزلا و مازارد جنس Prunus به طور گسترده در سراسر اروپا و شمال آمریکا گسترده شده اند. بسیار محبوب ایرانیان بود و نخستین بار رومی ها این میوه را مدتی پیش از قرن نخست میلادی به انگلیس وارد کردند. در قرن شانزدهم میلادی، هنری هشتم، کشت آلبالو را در انگلستان متداول کرد. نخستین بار بذر درخت آلبالو را مهاجران انگلیسی در 1629میلادی، به آمریکا وارد کردند. پس از آن فرانسوی ها هسته های آلبالو را از نرماندی(منطقه ای در شمال غرب فرانسه) با خود به آمریکا آوردند و در امتداد رودخانه ی سن لوران کاشتند. درختان آلبالو بخش بزرگی از باغ های مهاجران فرانسوی در شهرهایی مثل دیترویت و وینسنس را به خود اختصاص می داد.
بوی آلبالو معمولا خنک و تازه است. ترکیبی از عطر و بوی میوه‌ای شیرین و تندی ملایم. این بو ممکن است خاصیت های ترش هم داشته باشد. رایحه‌ی آلبالو در عطر ها معمولا با تلخی خنک و میوه‌ای شیرین ترکیب می شود. این رایحه ممکن است با عناصر دیگری نظیر گلها یا روایح چوبی ترکیب شده و به عطر یک ابتکار خاص و تازه می بخشد. رایحه‌ی این میوه در ذهن انسان حس انرژی، تازگی و شادابی را ایجاد میکند. این رایحه میوه‌ای شیرین و خنک به عنوان یک عنصر طبیعی و تازه ممکن است احساسات امید، سرزندگی و خوشحالی را تقویت کند. افزودن این رایحه به محصولات معطر یا عطر ها معمولا به عنوان یک اِلِمان جذاب و منحصربه‌فرد شناخته میشود.
رایحه‌ی آلبالو در عطر و ادکلن
بوی آلبالو معمولا خنک و تازه است. ترکیبی از عطر و بوی میوه‌ای شیرین و تندی ملایم. این بو ممکن است خاصیت های ترش هم داشته باشد. رایحه‌ی آلبالو در عطر ها معمولا با تلخی خنک و میوه‌ای شیرین ترکیب می شود. این رایحه ممکن است با عناصر دیگری نظیر گلها یا روایح چوبی ترکیب شده و به عطر یک ابتکار خاص و تازه می بخشد. رایحه‌ی این میوه در ذهن انسان حس انرژی، تازگی و شادابی را ایجاد میکند. این رایحه میوه‌ای شیرین و خنک به عنوان یک عنصر طبیعی و تازه ممکن است احساسات امید، سرزندگی و خوشحالی را تقویت کند. افزودن این رایحه به محصولات معطر یا عطر ها معمولا به عنوان یک اِلِمان جذاب و منحصربه‌فرد شناخته میشود. برای این میوه خواص زیادی ذکر کرده اند که از جمله می توان به ارزش آن در درمان التهاب کلیه، ناراحتی های کبد، معده و روده و نیز بیماری های تبدار اشاره کرد. دم کرده آلبالو خاصیت ادرار آور داشته و از قدیم به ارزش آن توجه داشته اند. از آلبالو برای تهیه آلبالو پلو، اشکنه آلبالو،شربت آلبالو و ترشی آلبالو و یکی از پر طرفدارترین لیکورهای جهان ویشنوکا و موارد دیگر استفاده می شود. آلبالو برای اشخاصی که طبع گرم دارند و یا دچار حرارت و گرمی شده اند مفید است. ولی برای اشخاصی که سرد مزاجهستند مفید نمی باشد، مگر اینکه آن را با خوراکی های گرم و خشک مثل ادویه جات و زعفران مصرف شود. همچنین برای رفع حرارت و تشنگی و دفع غلظت خون و دفع صفرا مفید است. خون را صاف می کند. هرگاه آب آن را یا مربای آن را با یک دهم رازیانه مخلوط کنند، جهت دفع سنگ مثانه و حرارت مثانه و سوزش مجاری ادرار بوسیله بول بسیار نافع است. هرگاه مغر و دانه آن را خوب کوبیده و با پنجه مالش داده، و فتیله نرم از آن بسازند و در مجرای بول و ادرار بگذارند در صورت وجود جراحت و ناراحتی، آن را برطرف می سازد و ادرار بدون ناراحتی دفع خواهد شد، و شاش بند را برطرف می کند.سردی آن بیشتر از گیلاس است و برعکس گیلاس خشک است. برای افراد گرم مزاج مناسب است و حرارت صفرا را فرو مینشاند.برای افرادی که در گرما حالت تهوع پیدا می کنند مناسب است و معده آنها را تقویت میکند. افرادی که سوزش ادرار بدون عفونت دارند،با مصرف این میوه بهبود پیدا می کنند.