Almost Bare Bobbi Brown

توضیحات

در یک روز دل‌انگیز بهاری، نازنین از درب خانه‌اش بیرون آمد. آفتاب نوازشگرانه بر رخسارش می‌تابید و بوی گل‌های تازه از هر سو به مشام می‌رسید. او تصمیم گرفت روزش را با یک عطر تازه و دلنشین آغاز کند. با کندوکاوی در میان عطرهایش، انتخابش بر روی عطر آلموست بِر بابی براون افتاد.

نور خورشید بر شیشه‌ی زیبا و ساده‌ی این عطر بازی می‌کرد و جلوه‌ای خاص به آن می‌داد. وقتی درپوش آن را باز کرد، فضای اتاق پر از رایحه لطیف و خاص شد. برگ‌های بنفشه و ترنج، نت‌های نخست عطر آلموست بِر بابی براون بودند که با نازنین سخن می‌گفتند و او را به باغی سرسبز در قلب بهار می‌بردند.

او اندکی از عطر را به پوستش زد و لحظه‌ای بعد، گل‌های برف‌سفید و یاسمن به او خوشامد گفتند. حس لطافت و آرامش بیشتری در دلش جاری شد. این حس او را به یاد لحظاتی از آرامش ناب در دل طبیعت می‌انداخت.

در پایان روز، رایحه مشک و چوب سدر همچنان با او همراه بود و گرمایی لطیف به فضای اطرافش می‌بخشید. عطر آلموست بِر بابی براون به نازنین احساس زنی مدرن ولی در عین حال با اصالت بخشیده بود. حسی که او را به خودش و پیرامونش بیشتر می‌شناساند.

با هر باری که این عطر را می‌زند، نازنین به یاد روز اولی می‌افتد که آن را امتحان کرده بود. احساسی از طراوت، زندگی و آغوشی سبز. بابی براون با این عطر او را متقاعد کرده که طبیعی‌ترین و دلنشین‌ترین رایحه‌ها همیشه با او هستند. این جادوی آلموست بِر بود که همراه همیشگی روزهای شادی و آرامش‌اش شده بود.