Comme d’Habitude Histoires D’Eaux

توضیحات

در یکی از خیابان‌های باران‌خورده پاریس، جایی که مه غلیظی فضای شهر را در بر گرفته بود، رایحه‌ای دلنشین از یک مغازه عطر فروشی به آرامی سر می‌خزید و در هوا پخش می‌شد. آن عطر خاص، عطر کوم دابیتود ایستوار دو بود که به آرامی قلب هر رهگذری را تسخیر می‌کرد.

یکی از مشتریان وفادار این عطر، ویولونیستی بود که هر بار قبل از اجرای شبانگاهی‌اش، با زدن چند قطره از این عطر، حس تازگی و انرژی را در خود تداعی می‌کرد. او معتقد بود که عطر ناشی از مرکبات تازه چون لیمو، ترنج و پرتقال ماندارین نه تنها انرژی‌بخش است، بلکه در قلب هر حضار نیز شوری ایجاد می‌کند.

همان‌طور که نت‌های قلبی از راه می‌رسیدند، رایحه‌های گرم و گیاهی چون هل، دارچین، گشنیز، بابونه و آویشن جذابیتی ویژه به این عطر می‌بخشیدند. این ترکیب، همانند نوای یک آهنگ عاشقانه در دل شب، حسی از آرامش و دلگرمی به او و اطرافیانش می‌بخشید.

پایان‌بخش این سمفونی بی‌نظیر، نت‌های پایه‌ای چون نعناع هندی، بخور، وتیور و رزین‌ها بودند که با رایحه‌ای گرم و دلنشین حس طبیعتی خاکی و دودی را در فضای اجرا منتشر می‌ساختند. این عطر کوم دابیتود ایستوار دو با ایجاد حس زنده‌ای از خاطرات و احساسات گذشته، هر بار در یاد ویولونیست تداعی‌گر احساسات و خاطراتی شیرین می‌شد.

عطر کوم دابیتود ایستوار دو نه تنها یک عطر ساده بود، بلکه پلی به دنیای خاطرات و احساسات عمیق برای هر کس که آن را تجربه می‌کرد محسوب می‌شد. رایحه‌ای که با هر بار استفاده از نو شکل و جان می‌گرفت و در ذهن هر شنونده و هر خریدار، دنیایی تازه می‌ساخت.