در یکی از شبهای سرد زمستانی پاریس، وقتی نور ماه بر روی خیابانهای سنگفرششده میتابید، کلارا به دنبال یافتن عطری بود که او را به دنیایی دیگر ببرد. او به فروشگاهی کوچک و دنج وارد شد، جایی که عطرهای ناب و کمیاب را میفروختند. بوی خاصی نظر او را جلب کرد. این عطر اُغ اکسکویز گوتال بود.
کلارا به محض اینکه رایحه آن را استشمام کرد، به یاد لحظاتی افتاد که در کودکی در جنگلهای سرسبز بازی میکرد. نتهای سبز و ایرس، حسی از طبیعت و تازگی به او القا میکرد. از آنجا که این عطر در سال ۱۹۸۴ توسط آنیک گوتال و ایزابل دوین خلق شده بود، حس نوستالژیکی از دهه هشتاد میلادی هم داشت.
اُغ اکسکویز گوتال با ترکیب بینظیر رز ترکی و چوب صندل میسور، حس گرما و شیکی را به رایحه اضافه کرد. برای کلارا، این عطر همان چیزی بود که به دنبالش میگشت؛ عطری که داستانی از دوران گذشته را با خود به همراه داشت. همانطور که فروشنده داستان خلق این عطر را تعریف میکرد، کلارا به این فکر افتاد که این بوی خاص و پودری چطور میتواند لحظات عاشقانه را رنگی تازه ببخشد.
این عطر برای فردی که تجربهای در زمینهی عشق و دلداگی دارد، بهترین انتخاب است. چرا که اُغ اکسکویز گوتال به گونهای طراحی شده بود که برای لحظات خاص و بهخصوص احساساتی که در نیمههای شب به سراغ انسان میآید، مناسب باشد.
هنگامیکه کلارا از فروشگاه خارج شد، با خود گفت: این عطر قسمتی از من خواهد بود. نرمی و پودری بودنش مرا آرامش میدهد و همزمان به من جرات رویاپردازی میبخشد.
با هر قدم که بر میداشت، بوی عطر اُغ اکسکویز گوتال با او همراه بود؛ مانند داستانی که او را به دنیای دیگری دعوت میکرد. عطر اُغ اکسکویز گوتال نه تنها عطری برای خاصترین لحظات، بلکه قسمتی از خود کلارا شده بود.
زمستان
بهار
تابستان
پاییز
روز
شب