در یک روز سرد زمستانی، هنگامی که برف آرام آرام شهر را سفیدپوش کرده بود، نگاهی به مغازهی عطر فروشی انداختم. عطرها به گونهای نظم گرفته بودند که هر یک داستانی از دنیای خود داشتند. از کنار شیشهای گذشتم که در آن، عطر لبهزهر لالیک با وقار خاص خود ایستاده بود. بویی از یک گلستان پرطراوت و تازه در فضا پخش شد که در همان لحظه، ذهنم را به سرزمینهای خیالی دور برد.
عطر لبهزهر لالیک در همان لحظه اول با رایحههای شیرین و نوستالژیکی از گاردنیا، بنفشه و کشمش سیاه، حواس را جادو میکرد. ترکیبی از گلهای رز، فلفل و یاسمین در میانههای آن نهفته بود که هر نت بویی از شناخت بیشتر به شما هدیه میداد. در پایان، نتهای گرم و چوبی چوب صندل و کهربا، حس زنانه بودن و وقار را به ارمغان میآوردند.
این عطر در سال ۱۹۹۹ توسط لوران برییر طراحی شده بود و با ظرافتی خاص، هر زن را به سوی دنیایی از کلاس و زیبایی هدایت میکرد. ماری-کلود لالیک در طراحی شیشهی این عطر نقشآفرینی کرده بود و با هر نگاه، حس گرانقیمتی و ارزشمند بودن را القا میکرد.
در روزهای سرد زمستان، قابلیتی داشت که بوی گرم و زنانهاش از میان لباسهای زمستانی هم خودنمایی کند؛ اما شاید برای برخی، شدت بوی آن کمی بیش از حد به نظر برسد. کمی شیرین و میوهای بود، اما برای آنانی که به عطرهای گلدار علاقه دارند، تجربهای فراموشنشدنی بود. عطر لبهزهر لالیک نه تنها در میان افراد شیکپوش و کلاسیک محبوب بود، بلکه هر دلی که به دنبال بویی منحصر به فرد و متوازن بود را میتوانست فریفته خود کند.
زمستان
بهار
تابستان
پاییز
روز
شب