ناموجود
صبح که از خانه بیرون میآیی، شهر هنوز نیمهبیدار است. هوای خنک تو را تیز میکند. پیادهروها برق میزنند. تو به ریتم قدمهایت گوش میدهی و لبخند میزنی. همین حالا به چیزی نیاز داری که شروع روزت را امضا کند. عطر لومانی دو ایت را بر مچ مینشانی و قصه آغاز میشود.
انفجار مرکبات تو را بیدار میکند. لیمو با برگاموت برق میزند. سرو کوهی کمی تلخی نجیب میآورد. گشنیز و گالبانوم حس گیاهی و سبز میدهند. همهچیز روشن، خنک و تمیز است. آروماتیک و ادویهای اما بسیار تازه. انگار پیراهن سفیدت نسیم صبح را بلعیده است.
چند دقیقه بعد، قلب عطر میتپد. اسطوخودوس آرامش میسازد. بنفشه نرمی پودری میدهد. شمعدانی و میخک صدپر رنگ گلی و کلاسیک میپاشند. جوز هندی گرمای هوشمند میآورد. تعادل برقرار میشود. نه شیرین میشود و نه تند. اینجا امضای گروه آروماتیک اسپایسی را میبینی. مردانه، مرتب و قابل اعتماد.
حالا عمق کار بالا میآید. چوب صندل زیر پا مینشیند. پاچولی زمین را نزدیک میکند. خزه بلوط سایهای خنک و کمی تلخ میسازد. کهربا گرمایی کهنه میدهد. مشک رد تمیز و جذبکننده میگذارد. ریشه زنبق بافت مخملی میسازد. آکوردها کنار هم میرقصند: چوبی، پودری، گیاهی، حتی کمی خاکی. همه چیز سرجای خودش قرار میگیرد.
در مسیر تا محل کار، رد تو حرف میزند. نه بلند. نه خاموش. متعادل و حرفهای. عطر لومانی دو ایت برای مردی مناسب است که تمرکز دارد. برنامه مینویسد. تصمیم میگیرد. اما جزئیات را دوست دارد. تو میخواهی تا عصر سرحال بمانی. این ترکیب میماند و تغییر میکند. هر بار بویی تازه نشان میدهد.
در قرار مهم بعدازظهر، دستت را روی نبض میگذاری. ضربان هماهنگ است. اعتماد به نفس بالا میرود. تو ساده میمانی و اثر میگذاری. اگر به عطری نیاز داری که کلاسیک و امروزی باشد، این انتخاب درست است. عطر لومانی دو ایت همراه روزهای پرکار و شبهای آرام تو میشود. قصهات را مینیمال و شیک روایت میکند. بدون هیاهو. با امضایی که فراموش نمیشود.
سایر تلفظها: لومانی دو ایت /loˈmɒːni, لومانی دو ایت /loˈmɑːni, لومانی دو ایت /ˈlomɒːni, لومانی دو ایت /ˈlomɑːni, لومانی دو ایت /lomɒːˈni, لومانی دو ایت /lomaˈni, لومانی دو ایت /loˈmɒni, لومانی دو ایت /loˈmæni, لومانی دو ایت /luˈmɒːni, لومانی دو ایت /ˈlumɒːni, لومانی دو ایت /luˈmɑːni, لومانی دو ایت /loʊˈmɑːni, لومانی دوئیت /loˈmɒːni, لومانی دوئیت /loˈmɑːni, لومانی دوئیت /ˈlomɒːni, لومانی دوئیت /ˈlomɑːni, لومانی دوئیت /lomɒːˈni, لومانی دوئیت /lomaˈni, لومانی دوئیت /loˈmɒni, لومانی دوئیت /loˈmæni, لومانی دوئیت /luˈmɒːni, لومانی دوئیت /ˈlumɒːni, لومانی دوئیت /luˈmɑːni, لومانی دوئیت /loʊˈmɑːni, لومانی دوایت /loˈmɒːni, لومانی دوایت /loˈmɑːni, لومانی دوایت /ˈlomɒːni, لومانی دوایت /ˈlomɑːni, لومانی دوایت /lomɒːˈni, لومانی دوایت /lomaˈni, لومانی دوایت /loˈmɒni, لومانی دوایت /loˈmæni, لومانی دوایت /luˈmɒːni, لومانی دوایت /ˈlumɒːni, لومانی دوایت /luˈmɑːni, لومانی دوایت /loʊˈmɑːni, لومانی دویت /loˈmɒːni, لومانی دویت /loˈmɑːni, لومانی دویت /ˈlomɒːni, لومانی دویت /ˈlomɑːni, لومانی دویت /lomɒːˈni, لومانی دویت /lomaˈni, لومانی دویت /loˈmɒni, لومانی دویت /loˈmæni, لومانی دویت /luˈmɒːni, لومانی دویت /ˈlumɒːni, لومانی دویت /luˈmɑːni, لومانی دویت /loʊˈmɑːni, لومانی دو اِت /loˈmɒːni, لومانی دو اِت /loˈmɑːni, لومانی دو اِت /ˈlomɒːni, لومانی دو اِت /ˈlomɑːni, لومانی دو اِت /lomɒːˈni, لومانی دو اِت /lomaˈni, لومانی دو اِت /loˈmɒni, لومانی دو اِت /loˈmæni, لومانی دو اِت /luˈmɒːni, لومانی دو اِت /ˈlumɒːni, لومانی دو اِت /luˈmɑːni, لومانی دو اِت /loʊˈmɑːni, لومانی دُ ایت /loˈmɒːni, لومانی دُ ایت /loˈmɑːni, لومانی دُ ایت /ˈlomɒːni, لومانی دُ ایت /ˈlomɑːni, لومانی دُ ایت /lomɒːˈni, لومانی دُ ایت /lomaˈni, لومانی دُ ایت /loˈmɒni, لومانی دُ ایت /loˈmæni, لومانی دُ ایت /luˈmɒːni, لومانی دُ ایت /ˈlumɒːni, لومانی دُ ایت /luˈmɑːni, لومانی دُ ایت /loʊˈmɑːni, لومانی دُئیت /loˈmɒːni, لومانی دُئیت /loˈmɑːni, لومانی دُئیت /ˈlomɒːni, لومانی دُئیت /ˈlomɑːni, لومانی دُئیت /lomɒːˈni, لومانی دُئیت /lomaˈni, لومانی دُئیت /loˈmɒni, لومانی دُئیت /loˈmæni, لومانی دُئیت /luˈmɒːni, لومانی دُئیت /ˈlumɒːni, لومانی دُئیت /luˈmɑːni, لومانی دُئیت /loʊˈmɑːni, لومانی دُویت /loˈmɒːni, لومانی دُویت /loˈmɑːni, لومانی دُویت /ˈlomɒːni, لومانی دُویت /ˈlomɑːni, لومانی دُویت /lomɒːˈni, لومانی دُویت /lomaˈni, لومانی دُویت /loˈmɒni, لومانی دُویت /loˈmæni, لومانی دُویت /luˈmɒːni, لومانی دُویت /ˈlumɒːni, لومانی دُویت /luˈmɑːni, لومانی دُویت /loʊˈmɑːni, لومانی دُ اِت /loˈmɒːni, لومانی دُ اِت /loˈmɑːni, لومانی دُ اِت /ˈlomɒːni, لومانی دُ اِت /ˈlomɑːni, لومانی دُ اِت /lomɒːˈni, لومانی دُ اِت /lomaˈni, لومانی دُ اِت /loˈmɒni, لومانی دُ اِت /loˈmæni, لومانی دُ اِت /luˈmɒːni, لومانی دُ اِت /ˈlumɒːni, لومانی دُ اِت /luˈmɑːni, لومانی دُ اِت /loʊˈmɑːni, لو مانی دو ایت /loˈmɒːni, لو مانی دو ایت /loˈmɑːni, لو مانی دو ایت /ˈlomɒːni, لو مانی دو ایت /ˈlomɑːni, لو مانی دو ایت /lomɒːˈni, لو مانی دو ایت /lomaˈni, لو مانی دو ایت /loˈmɒni, لو مانی دو ایت /loˈmæni, لو مانی دو ایت /luˈmɒːni, لو مانی دو ایت /ˈlumɒːni, لو مانی دو ایت /luˈmɑːni, لو مانی دو ایت /loʊˈmɑːni, لو مانی دوئیت /loˈmɒːni, لو مانی دوئیت /loˈmɑːni, لو مانی دوئیت /ˈlomɒːni, لو مانی دوئیت /ˈlomɑːni, لو مانی دوئیت /lomɒːˈni, لو مانی دوئیت /lomaˈni, لو مانی دوئیت /loˈmɒni, لو مانی دوئیت /loˈmæni, لو مانی دوئیت /luˈmɒːni, لو مانی دوئیت /ˈlumɒːni, لو مانی دوئیت /luˈmɑːni, لو مانی دوئیت /loʊˈmɑːni, لو مانی دوایت /loˈmɒːni, لو مانی دوایت /loˈmɑːni, لو مانی دوایت /ˈlomɒːni, لو مانی دوایت /ˈlomɑːni, لو مانی دوایت /lomɒːˈni, لو مانی دوایت /lomaˈni, لو مانی دوایت /loˈmɒni, لو مانی دوایت /loˈmæni, لو مانی دوایت /luˈmɒːni, لو مانی دوایت /ˈlumɒːni, لو مانی دوایت /luˈmɑːni, لو مانی دوایت /loʊˈmɑːni, لومنی دو ایت /loˈmɒːni, لومنی دو ایت /loˈmɑːni, لومنی دو ایت /ˈlomɒːni, لومنی دو ایت /ˈlomɑːni, لومنی دو ایت /lomɒːˈni, لومنی دو ایت /lomaˈni, لومنی دو ایت /loˈmɒni, لومنی دو ایت /loˈmæni, لومنی دو ایت /luˈmɒːni, لومنی دو ایت /ˈlumɒːni, لومنی دو ایت /luˈmɑːni, لومنی دو ایت /loʊˈmɑːni, لومنی دویت /loˈmɒːni, لومنی دویت /loˈmɑːni, لومنی دویت /ˈlomɒːni, لومنی دویت /ˈlomɑːni, لومنی دویت /lomɒːˈni, لومنی دویت /lomaˈni, لومنی دویت /loˈmɒni, لومنی دویت /loˈmæni, لومنی دویت /luˈmɒːni, لومنی دویت /ˈlumɒːni, لومنی دویت /luˈmɑːni, لومنی دویت /loʊˈmɑːni, لامانی دو ایت /loˈmɒːni, لامانی دو ایت /loˈmɑːni, لامانی دو ایت /ˈlomɒːni, لامانی دو ایت /ˈlomɑːni, لامانی دو ایت /lomɒːˈni, لامانی دو ایت /lomaˈni, لامانی دو ایت /loˈmɒni, لامانی دو ایت /loˈmæni, لامانی دو ایت /luˈmɒːni, لامانی دو ایت /ˈlumɒːni, لامانی دو ایت /luˈmɑːni, لامانی دو ایت /loʊˈmɑːni, لومانی دو آیت /loˈmɒːni, لومانی دو آیت /loˈmɑːni, لومانی دو آیت /ˈlomɒːni, لومانی دو آیت /ˈlomɑːni, لومانی دو آیت /lomɒːˈni, لومانی دو آیت /lomaˈni, لومانی دو آیت /loˈmɒni, لومانی دو آیت /loˈmæni, لومانی دو آیت /luˈmɒːni, لومانی دو آیت /ˈlumɒːni, لومانی دو آیت /luˈmɑːni, لومانی دو آیت /loʊˈmɑːni, لومانی دوو ایت /loˈmɒːni, لومانی دوو ایت /loˈmɑːni, لومانی دوو ایت /ˈlomɒːni, لومانی دوو ایت /ˈlomɑːni, لومانی دوو ایت /lomɒːˈni, لومانی دوو ایت /lomaˈni, لومانی دوو ایت /loˈmɒni, لومانی دوو ایت /loˈmæni, لومانی دوو ایت /luˈmɒːni, لومانی دوو ایت /ˈlumɒːni, لومانی دوو ایت /luˈmɑːni, لومانی دوو ایت /loʊˈmɑːni, لو مانی دو اِت /loˈmɒːni, لو مانی دو اِت /loˈmɑːni, لو مانی دو اِت /ˈlomɒːni, لو مانی دو اِت /ˈlomɑːni, لو مانی دو اِت /lomɒːˈni, لو مانی دو اِت /lomaˈni, لو مانی دو اِت /loˈmɒni, لو مانی دو اِت /loˈmæni, لو مانی دو اِت /luˈmɒːni, لو مانی دو اِت /ˈlumɒːni, لو مانی دو اِت /luˈmɑːni, لو مانی دو اِت /loʊˈmɑːni, لومانی دو ات /loˈmɒːni, لومانی دو ات /loˈmɑːni, لومانی دو ات /ˈlomɒːni, لومانی دو ات /ˈlomɑːni, لومانی دو ات /lomɒːˈni, لومانی دو ات /lomaˈni, لومانی دو ات /loˈmɒni, لومانی دو ات /loˈmæni, لومانی دو ات /luˈmɒːni, لومانی دو ات /ˈlumɒːni, لومانی دو ات /luˈmɑːni, لومانی دو ات /loʊˈmɑːni
عالی
خوب
معمولی
بد
افتضاح
دارمش
قبلاً داشتمش
میخوامش
زمستان
بهار
تابستان
پاییز
روز
شب
خیلی ضعیف
ضعیف
متوسط
قوی
خیلی قوی
ضعیف
متوسط
قوی
بسیار قوی