Miss Zadig Emilio Pucci

توضیحات

یک عصر دل‌انگیز پاییزی بود که فریده، در یک گالری هنری دوست‌داشتنی در قلب تهران حضور داشت. او عاشق هنر و عطر بود و همیشه به دنبال تجربه‌های جدید می‌گشت. آن روز، در گوشه‌ای از گالری با بطری‌ای جذاب و شیشه‌ای چشمگیر مواجه شد که برچسب عطر میس زادیک امیلیو پوچی روی آن نقش بسته بود. ظاهر بطری چنان زیبا و خیره‌کننده بود که نمی‌توانست توجه‌اش را از آن بردارد.

با برداشتن این عطر خاص، خاطراتی از دهه ۷۰ میلادی و شیوه‌های زندگی آن دوره به ذهنش آمد. این عطر ترکیبی از رایحه‌های گل‌های شرقی و روایح گرمی همچون ادویه‌های دلپذیر داشت. این تعادل هنری بین گرما و لطافت، او را مجذوب خود کرده بود.

اولین و دومین باری که عطر میس زادیک را اسپری کرد، موجی از حس زنانگی و زیبایی در روانش جاری شد. رایحه‌های گل و ادویه‌های گرم به او احساس اعتمادبه‌نفس و جسارت می‌دادند. او احساس می‌کرد دوباره به زنی تبدیل شده که در خیالاتش زندگی می‌کرد؛ زنی از خاورمیانه با قلبی اروپایی.

با هر قدمی که در گالری برمی‌داشت، بوی امبر و مشک پشت سرش محیط را پر کرده و نگاه‌ها را به سمت خود می‌کشید. برای لحظه‌ای حس کرد بخشی از تاریخ و زیبایی ابدی امیلیو پوچی شده است.

پس از آن روز، فریده تصمیم گرفت این عطر را به مجموعه شخصی‌اش اضافه کند. هر بار که از آن استفاده می‌کرد، یادآور می‌شد که این عطر نه تنها یک عطر، بلکه پلی به سوی خاطرات و داستان‌های نانوشته بود. این عطر برای او تبدیل به تجربه‌ای شد که هر بار احساس زیبایی و شگفتی را در او زنده می‌کرد.