ناموجود
یک روز بهاری بود که مریم تصمیم گرفت به یکی از کافههای دنج شهر برود. او همیشه عاشق عطرهای خاص بود و در جستجوی یک رایحه متفاوت بود تا روحش را تازه کند. همانطور که به کافه نزدیک میشد، متوجه شد که بوی خوشبویی به مشامش میرسد.
عطر ده هانگریین رپسودی نامبر فایو جودیت مولر بود. این عطر با ترکیبی از نتهای سبز فلفل، خوشبویی نرم و منعطفی داشت. مریم نتوانست بیتفاوت از کنار این عطر عبور کند. تصمیم گرفت سری به فروشگاه عطر شهر بزند.
وقتی وارد شد، مدیر فروشگاه با لبخندی گرم به او خوشآمد گفت و عطر ده هانگریین رپسودی نامبر فایو را معرفی کرد. توضیح داد که این محصول در سال ۲۰۰۵ توسط عطرساز برجسته، پیر بوردون، طراحی شده است. رایحههای میانی مثل یاس، رز، گل برف و سنبل، جادویی از حس طراوت و زنانگی را در او زنده کرد.
مریم با یک اسپری کوچک روی مچ دستش، وارد دنیایی از نتهای پایه مُشک و کهربا شد. این رایحه عمیق و گرم، او را به یاد لحظات خاصی انداخت. رنگهای زیبای گلها در هماهنگی کامل با این عطر بودند و حس طراوت را در هوای بهاری پخش میکردند.
او مقاومت نکرد و عطر را خرید. هر بار که از آن عطر استفاده میکرد، حس زیبای آن لحظات بهاری و خاطرات خاصش برایش زنده میشد. عطر ده هانگریین رپسودی نامبر فایو جودیت مولر نه تنها برای او یک انتخاب عطر نبود، بلکه نمادی از یادآوری لحظاتی پر از احساس و زیباییهای زندگی بود.
زمستان
بهار
تابستان
پاییز
روز
شب