در یکی از روزهای آفتابی بهار، تصمیم گرفتم به فروشگاهی در مرکز شهر بروم و عطر جدیدی برای خودم بخرم. چیزی که توجهام را جلب کرد، بطری زیبا و سادهای بود که رویش به زبان فرانسوی نوشته شده بود: وتیور لنوین. نامی که برای هر عاشق عطری آشنا و دلپذیر است. این همان عطری بود که سال ۱۹۶۴ توسط برند معتبر لنوین به بازار عرضه شده بود و هنوز هم بوی منحصر به فردش طرفداران بسیاری دارد.
وقتی اولین قطره از عطر وتیور لنوین را روی پوست خود امتحان کردم، بوی تازه لیمو و ترنج فضای اطرافم را پر کرد. این رایحههای تازه و مرکباتی به همراه قلمرو نرم آلدهیدها و رزماری، حس سرزندگی و انرژی را منتقل میکردند. با هر تنفس، من را به باغی از مرکبات در جنوب فرانسه میبردند.
پس از چند دقیقه، رایحههای میانی کمی متفاوت شد. بویی از یاس و میخک، با لمسی از دارچین و گل رز به مشام میرسید. ترکیبی از عطرهای سفید گل و تند، که هر کدام به نوبه خود جادو میکردند. این بخش از عطر وتیور لنوین، تلفیقی بود از لطافت و قدرت، تندی و شیرینی.
در نهایت، بوی پایهای عطر با ظهور وتیور و نتهای چوبی مانند چرم روسی و چوب صندل، به زیبایی هر چه تمامتر خودنمایی کرد. این نتهای زمیندار و جذاب با بوی وانیل لطیف، ماندگاری و جذابیتی بینظیر را فراهم میکردند. وتیور لنوین نه تنها به یک اثر هنری بویایی تبدیل شده بود، بلکه داستانی از اصالت و کیفیت را در ذهنم به تصویر کشید.
عطر وتیور لنوین برای من نمادی شد از پیوند گذشته و حال، سنت و نوآوری؛ رایحهای که هر بار آن را میزنی، گویی قصهای تازه برایت بازگو میکند. بیشک این عطر، انتخابی ماندگار و بیبدیل برای هر مردی است که به دنبال چیزی بیش از یک رایحه روزمره است.
زمستان
بهار
تابستان
پاییز
روز
شب